Reizen is één groot feest..

25 januari 2018 - Georgetown, Maleisië

Ha niet altijd kan ik je vertellen en zoals het een echte Hollander betaamt houd ik wel van een klein potje klagen op zijn tijd. Moet kunnen toch..? Komtie:

We zijn aangekomen in Georgetown Penang de stad die zijn naam "dankt" aan het koloniale verleden en vernoemd is naar de Britse koning George. Ik weet niet hoe het zit met de huidige prins George maar onze eigen prinses Indi maakt het voor ons bij tijd en wijle best een tikkie pittig. Waarom zou je wachten tot je twee bent met jezelf rood aangelopen gillend onder aan de neerwaartse roltrap ter aarde storten omdat je van mama niet omhoog mag lopen. Nee dat kan prima als je anderhalf bent. Jong geleerd is immers oud gedaan toch? You go girl! We kijken uit naar de volgende episode.
Actieplan voor mama:
1. Indi onderaan de roltrap vandaan plukken en voorkomen dat ze vertrapt wordt door een horde reizigers.
2. Knik begrijpend, maak sussende geluidjes, tel tot 100 en negeer nieuwsgierige omstanders.
3. Het is een fase, het gaat voorbij, het is een fase.
4. Aai over de bol, witte vlag, crisis de baas.
5. NEE ho stop niet weer naar die trap (..willekeurig scheldwoord mompelen).
6. Ik weet weer waarom ik zo'n hekel had aan mens erger je niet.

De eerste nacht brachten de dames van het reisgezelschap hoestend en proestend met véél te weinig slaap door. De grote blonde reisleider hadden we in de andere kamer gestationeerd zodat die nog een klein beetje rust kon pakken. Tijdens deze wakkere nacht waar geen einde aan leek te komen bedacht ik me dat mijn standpunt ten opzichte van airco vergelijkbaar is met een goede relatie; Je kan niet altijd met, maar zeker ook niet zonder, soms wordt je er doodziek van maar wat ben je blij dat hij in je leven is.
Vanochtend deed ik in gedachte een vreugdedansje (fysiek was ik er niet toe in staat) én een dankgebed op mijn blote knieën naar welke bovenaardse godheid dan ook dat ik niet hoef te werken na deze nachtelijke escapade. Voor alle jonge ouders die dit voorrecht niet hebben en na dit soort terreurnachten wél om 7 uur 's ochtends strak in 't pak moeten aantreden: chapeau, petje af, diepe buiging R.E.S.P.E.C.T. Vanaf 1 Mei doe ik weer met jullie mee maar voor nu draai ik me nog een keer om.

Foto’s

10 Reacties

  1. Opa:
    25 januari 2018
    En ze ziet er op foto’s zo lief en rustig uit!.....
  2. Marieke:
    25 januari 2018
    Hoort er allemaal bij lieverd,maar het gaat ook weer voorbij.😘
  3. Paula:
    25 januari 2018
    3-5-3-5-3-5-3-5-3-5-3-5-3-5-3-5-3-5-3-5. Etc.
  4. Anne:
    25 januari 2018
    🤣🤣
  5. Anne:
    25 januari 2018
    Ja pap meestal is ze dat ook maar soms..
  6. Inger:
    25 januari 2018
    Ze moet toch wat van dr vader hebben 🤪😂😂😂
  7. Rian:
    25 januari 2018
    Dat had jij vroeger nooit, Anne. (en dat meen ik echt, lieve mee-lezers). Maar volgens mij weet je het fantastisch op te lossen. behalve dan dat je het Niels niet laat doen ? ......
  8. Anne:
    26 januari 2018
    Haha papa doet meer dan genoeg!
  9. Martine:
    28 januari 2018
    Mama powerrrrrrr! Op naar koffie en een middag dutje ;)
  10. Anne:
    30 januari 2018
    Haha precies! Heerlijk!