Penang

De 24e kwamen we aan op Penang in de hoofdstad Georgetown. We hadden enorm uitgekeken naar deze culturele en culinaire smeltkroes. De "foodhoofdstad" van Maleisië konden wij natuurlijk niet aan onze neus én smaakpapillen voorbij laten gaan en niets bleek overdreven. Als de avond valt veranderen de straten van Georgetown in één grote kantine met overheerlijke gerechten die een combinatie vormen van de Chineze, Maleise en Indonesische keuken. Het lijkt wel of iedereen hier in Maleisië kan koken. In Amsterdam en Rotterdam hebben we de hallen. Hier hebben ze The Streets! Als het aan mij ligt mogen Bruce Springsteen en U2 naast de straten van Philly en de straten zonder naam ook de straten van Georgetown bezingen! Ik ben geen groot fan van de term maar hier moet #foodporn dan wel in voorkomen!
Georgetown staat niet alleen bekend om haar culinaire hoogstandjes maar ook om haar cultuur en bijzondere geschiedenis. Nadat Penang in 1786 door de sultan van Kedah werd overgedragen aan de Engelsen, stichtte Sir Francis Light de stad Georgetown. Hij begon als eerste met de bouw van Fort Cornwallis. Later groeide deze eerste nederzetting uit tot een (voor die tijd) grote stad. Inmiddels wordt de stad voor het grootste deel bevolkt door Chinezen en op onze eerste dag brachten wij een bezoek aan een traditionele woning van de Peranakans, ook wel bekend als de Babas en de Nyonyas. Deze bijzondere gemeenschap werd gevormd toen de Maleiers en Chinezen met elkaar assimileerden en er een mix ontstond. Het vertrouwen tussen deze twee culturen op één kussen moest destijds nog wel wat groeien want op de huwelijksdag werd de man aan de vrouw vast geketend zodat hij niet kon vluchten en kreeg de vrouw met dezelfde achterliggende reden te kleine schoenen aan zodat haar voeten zouden vergroeien en ze niet meer kon lopen..

De dagen die volgden dompelden we ons verder onder in de geschiedenis en bezochten we de Town Hall, de avondmarkt, de speeltuin (work hard play harder) en mocht Niels het Koreaans bbqen van zijn bucketlist wegstrepen. Helaas moesten Indi en ik het vele heerlijke eten bekopen met een lichte voedselvergiftigin maar "no pain, no gain" we waren er snel weer boven op.

Na deze heerlijke ervaring zijn we sinds gister verkast naar het rustiger kustplaatsje Batu Feringhi. Alweer de laatste stop voordat we terugkeren naar Kuala Lumpur waar we dit eerste fantastische deel van onze reis zullen afsluiten.